Margaret Mead ishte një antropologe kulturore amerikane e cila u shfaq shpesh si autore dhe folëse në masmedia gjatë viteve 1960 dhe 1970.
Ajo fitoi diplomën e saj bachelor në Kolegjin Barnard në New York City dhe gradat MA dhe PhD nga Universiteti Columbia. Mead shërbeu si Presidente e Shoqatës Amerikane për Avancimin e Shkencës në 1975.
Për kënaqësinë e lexuesit kemi sjellë thëniet më të bukura të saj:
Ajo që thonë njerëzit, ajo që bëjnë njerëzit dhe ajo që thonë se po bëjnë janë gjëra krejtësisht të ndryshme.
Asnjëherë mos dyshoni se një grup i vogël individësh që mendojnë, të përkushtuar, mund të ndryshojnë botën. Në të vërtetë, është e vetmja gjë që e ka bërë ndonjëherë.
Fëmijët duhet të mësohen si të mendojnë, jo çfarë të mendojnë.
Unë u tregova mjaft i mençur për të mos u rritur kurrë, ndërsa i mashtroja njerëzit të besonin se unë isha.
E qeshura është shprehja emocionale më e veçantë e njeriut.
Në vend që të paraqiten me stereotipe sipas moshës, gjinisë, ngjyrës, klasës ose fesë, fëmijët duhet të kenë mundësinë të mësojnë se brenda çdo diapazoni, disa njerëz janë të urryer dhe disa janë të lezetshëm.
Gjithmonë mbani mend se jeni absolutisht unik. Ashtu si të gjithë të tjerët.
Asnjëherë të mos vareni nga institucionet ose qeveria për të zgjidhur ndonjë problem. Të gjitha lëvizjet shoqërore janë të themeluara, të udhëhequra, të motivuara dhe të realizuara nga pasioni i individëve.
Ti e di që e do dikë kur nuk mund ta thuash me fjalë se si të bën të ndihesh.
Të rinjtë po largohen nga ndjenja e fajit se kanë fjetur me dikë për tek ndjesia e fajit nëse “nuk ” flenë me dikë.
Eshtë më e lehtë të ndryshosh fenë e një burri sesa t’i ndryshosh dietën e tij.
Ne nuk do të kemi një shoqëri nëse shkatërrojmë mjedisin.
Unë e mat suksesin në aspektin e kontributeve që një individ jep për njerëzit e tjerë.
Gjyshja donte që unë të kisha një edukim cilësor, kështu që ajo më mbajti jashtë shkollës.
Sa herë që çlirojmë një grua, ne çlirojmë një burrë.
Motrat janë ndoshta marrëdhënia më konkurruese brenda familjes, por pasi motrat rriten, bëhet marrëdhënia më e fortë.
Unë u rrita për të besuar se e vetmja gjë që ia vlen të bëj ishte të shtoja në shumën e informacionit të saktë në botë.
Mësova të vëzhgoj botën përreth meje dhe të vërej atë që pashë.
Edhe pse anija mund të mbytet, udhëtimi vazhdon.
Gratë kanë një kontribut të rëndësishëm për të dhënë.
Gratë duan burra mediokër, dhe burrat po punojnë shumë për t’u bërë sa më mediokër të jetë e mundur.
Një nga nevojat më të vjetra njerëzore është të kesh dikë që të thërret dhe të pyet se ku je kur nuk kthehesh në shtëpi gjatë natës.
Nocioni se ne jemi produkt i mjedisit tonë është mëkati ynë më i madh; ne jemi produkte të zgjedhjeve tona.
Mund të jetë e nevojshme përkohësisht të pranosh një të keqe më të vogël, por kurrë nuk duhet të etiketosh një të keqe të nevojshme si të mirë. /TV Arbëria
